Severnije od Farga

Tajna kultnog statusa niskobudžetnog filma Fargo koji je braći Koen 1996. godine doneo međunarodnu slavu i prve Oskare, konačno je rasvetljena u istoimenoj seriji koja je premijerno prikazana u aprilu ove godine na američkoj kablovskoj televiziji FX

Kristina Đuković

Naime, serija od deset jednosatnih epizoda tvorca Noe Houlija, a u izvršnoj produkciji braće Koen, otkriva da je, nalik svakoj dobroj priči, Fargo inicijalno nastao kao delić univerzuma koji je nastavio da se širi i da živi sa svojim tipičnim karakteristikama sve do danas. Što objašnjava zašto je godinama, kao strano telo, odbacivano niz ideja o nastavcima u TV ruhu – što je priča organskije postavljena, kao što film braće Koen jeste, toliko žustrije odbija da se reciklira u filmske i TV produkcije nažalost spale na fabrikovanje nastavaka, prednastavaka i stoepizodnih serijala.

A, priča o lažnoj otmici u snegom okovanom gradiću u Minesoti ukorenjena je u živim junacima arhetipskih psihologija i motiva, u specifičnom dijalektu američkog Srednjeg Zapada koji zvučnim koloritom parira Foknerovom jugu, te upečatljivom snežnom pejsažu koji su Koenovi, inače rođeni u predgrađu Mineapolisa, reklo bi se, zanavek kadrirali na mapi filmske geografije, kao Brojgel svoje holandske poslovice.

Umesto nasilnog paranja već sklopljenog tkiva filma, Noa Houli koji za sobom ima seriju Kosti, prepoznao je, kao na vrednom arheološkom nalazištu, čvrst kostur u filmu Fargo i pristupio mu kao sođetu. U likovima je, kao DNK model, prepoznao tipove, a u odnosima obrasce i Fargo je, kao svemir, nastavio da se širi u antologijskom pravcu obećavajući čitavu kolekciju apsurdnih krimi priča iz Srednjeg Zapada. Otuda ne čudi što su braća Koen ne samo dala autorska prava za seriju, već i uzeli učešće u nastanku iste, pristavši da se vrate na “mesto zločina”, ovoga puta nešto severnije uz kanadsku granicu.

Metod domina po kom sasvim malo nepočinstvo naizgled običnog i skromnog građanina koji pokušava da popusti socijalni i porodični pritisak prerasta u niz apsurdnih zločina narušavajući naizgled idiličan i trom životni ritam američke provincije preuzet je u seriji sa živahnom inspiracijom deteta koje je pronašlo napušteni zamak u kom ispreda svoju priču. Ono što posebno oduševljava je komunikacija između serije i filma – umesto trudne policajke Mardž koju je maestralno odigrala Frensis MekDormand, imamo posla sa buckastom, jednako uštogljenom detektivkom Moli koja je svakako u prethodnih deset godina upila iskustva sve popularnijih detektivki iz sjajnih skandinavskih serija poput Ubijanja i Mosta. Tromo, sporohodno uživanje u hobijima i navikama kao što su pecanje, opremanje i preuređivanje kuća, te pasivno agresivno takmičenje za sitna postignuća kao sitni bodovi u tkanju Farga, oživeli su u seriji u novoj, ciničnijoj reinkarnaciji.

Otuda i glavni antagonista, Lorn Malvo, u izvođenju Bilija Boba Torntona kao kralja američke antiherojske frakcije, u odnosu na gotovo komične plaćenike negativce iz filma, poprima otvorenije faustovsko ruho i seriji, u odnosu na prethodnika, dodaje nadrealnu, tvinpiksovsku nijansu koja će obradovati ljubitelje mračnijih serija poput Istinskog detektiva.

Fargo je još jedan dokaz da su američke krimi serije počevši od davne premijere antologijske Žice, definitivno postale pribežište izgnanika pred sve mršavijom filmskom ponudom sa Zapada koja je, kako bi to ljubazno rekli u Fargu, otišla u peršun.